کارزار با ناامن سازی روانی

یکی از شاخص‏ها و معیار‌های امنیت اجتماعی و روانی، امید به آینده در جامعه است. هراندازه که این امید فراگیرتر و پایدارتر باشد، هویت جامعه از تیررس عوامل منفی و آسیب‌رسان در امان خواهد بود و جامعه درگذر از بحران‏ها و حفظ ارزش‏ها و دستاوردهایش توانمند جلوه می‌کند. جنگ دشمن در جبهه گسترده امنیت روانی، جنگ برای بی‌تفاوتی، احساس ناامیدی و کاهش آستانه تحمل مردم و افزایش نگرش‌های منفی و مخرب است. آمریکا در چهل سال گذشته، محور‌های بسیاری را بر ضدانقلاب اسلامی دنبال کرده که یکی از اهداف آن‌ها تخریب امنیت روانی مردم و برهم زدن آرامش درونی جامعه بوده و این برنامه دشمن در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی به اوج خود رسیده است.

 

در زمان کنونی تمام جریان‌های باطل و نفاق با تمام توان در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی به‌وسیله امپراتوری رسانه‌ای بر ضد اسلام ناب محمدی (ص) و تنها نظام سیاسی حامی آن یعنی جمهوری اسلامی ایران به فعالیت مشغول هستند. امروزه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی یک میدان جنگ و کارزار حقیقی و «برجسته‌ترین جنبه تهدیدات جنگ نرم و عملیات روانی» است که دشمن از آن استفاده می‌کند و ضلالت را انتشار می‌دهد تا عناصر اقتدار نظام اسلامی و به‌ویژه امنیت روانی جامعه و مردم را تضعیف کند. الوین تافلر در کتاب «جنگ و پاد جنگ» می‌نویسد:
وسایل ارتباطی، عرصه نبرد‌های آینده را می‌سازند که از گلوله سلاح‌های جنگی بسیار مرگبارترند. جنگ‌های نسل چهارم، به‌کارگیری فن‌آوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطات و الکترونیک است. در جنگ‌های گذشته ابتدا به‌کارگیری نیرو و ابزار نظامی بود و سپس بحران‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پدید می‌آمد. در جنگ‌های نسل چهارم ابتدا بحران‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را پدید می‌آورند و سپس با استفاده از سلاح و ابزار نظامی به نتیجه دست می‌یابند. در تهدیدات امروزی که سامری‌های زمان با پیچیده‌ترین سلاح‌های الکترونیکی حضور می‌یابند علاوه بر توان دفاعی نیرو‌های نظامی، مردم نیز نقش مؤثر و کارا دارند. چراکه در جنگ‌های نسل چهارم، مردم اولین کسانی هستند که توسط دشمن به‌صورت غیرمستقیم مورد تهدید و حمله قرار می‌گیرند. اکنون، اهداف عمده دستگاه عملیات روانی دشمنان اسلام و ایران، القای یأس و ناامیدی در مردم، ایجاد نگرش منفی نسبت به اسلام و نظام اسلامی، عصبی کردن و ترغیب مردم به انجام کنش‌های اعتراض‌آمیز خشن می‌باشد. دست‌وپا زدن‌های جریان ضدانقلاب خارجی و تفاله‌های داخلی آن‌ها برای آشوب سازی ذهنی از طریق کیک‌های قرصی، بمباران شایعات درباره کشف اجساد کشته‌های آشوب، مسائل اقتصادی، استعفای رئیس‌جمهور و... نمونه‌هایی از تلاش برای ناامن سازی ذهن و روان مردم را نشان می‌دهد. پس باید هوشیار باشیم و فعال، نه غافل و منفعل و برای مقابله با ناامن سازی روان مردم، جهاد امیدآفرینی و آرامش بخشی به وجود بیاوریم تا هدایت و بصیرت را به‌جای ضلالت و بی‌بصیرتی بخصوص در وسایل ارتباطی پرمخاطب منتشر کنیم و با تقویت نگرش‌های مثبت و تبیین حقایق، احساس امید به آینده روشن و مقابله با اغتشاش ذهنی و ناامنی روانی را محقق سازیم. همچنین مطالبه گری از مسئولان سطوح مختلف را برای اهتمام جدی در گفتگوی صمیمانه با مردم و حل مشکلات آن‌ها دنبال کنیم.